(rozerwać się)

См. также в других словарях:

• rozerwać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rozrywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozerwać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zabawić się, spędzić czas na rozrywce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chciał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozerwać się — pot. Ktoś się nie rozerwie, nie może się rozerwać «ktoś nie może być w kilku miejscach naraz, nie jest w stanie robić kilku rzeczy równocześnie»: Nie mam czasu, kochana pani. Człowiek jest jeden i rozerwać się nie może, a tu wszędzie czekają,… …   Słownik frazeologiczny

• rozrywać się – rozerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulec rozerwaniu; rozedrzeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sweter się rozerwał na łokciu. Nici się rozrywały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… …   Słownik języka polskiego

• rozpęknąć się — dk Vc, rozpęknąć sięnie się, rozpęknąć siępękł się a. rozpęknąć sięknął się, rozpęknąć siękła się, rozpęknąć siękłszy się rzad. rozpękać się ndk I, rozpęknąć sięka się, rozpęknąć sięają się, rozpęknąć sięał się «pękając rozpaść się, rozerwać się» …   Słownik języka polskiego

• porozrywać — dk I, porozrywaćam, porozrywaćasz, porozrywaćają, porozrywaćaj, porozrywaćał, porozrywaćany «wiele czegoś (kolejno) rozerwać albo rozerwać coś w wielu miejscach; porozdzierać» Porozrywać sobie ubranie o druty. Porozrywać sznurki na paczce.… …   Słownik języka polskiego

• przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …   Słownik języka polskiego

• wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj …   Słownik języka polskiego

• sztywny — posp. Aleja, park sztywnych «o cmentarzu»: Jak ustaliła policja, sprawcy spotkali się i pili alkohol. Potem postanowili pojechać, jak wyjaśniają, „rozerwać się do parku sztywnych”. Jeden ze sprawców zabrał tabliczkę z grobu z nazwiskiem takim,… …   Słownik frazeologiczny

• eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny